Μανιτάρια στον φούρνο με μουστάρδα -και ό,τι άλλο είχα
Μανιτάρια στον φούρνο λοιπόν με μουστάρδα -και ό,τι άλλο είχα: βρήκα καρότα, πατάτες, σκόρδο, κρεμμύδι, μια πιπεριά, λίγο κρασί, μπαχαρικά και θυμάρι. Μια συνταγή χωρίς συνταγή. Ένα ξινούτσικο φαγητό. Το έχει το κρασί και το λεμόνι του -πέρα από τη μουστάρδα. Έριξα στο ταψί ό,τι είχα εύκαιρο. Ό,τι νόμιζα ότι θα
Ομελέτα με πατάτες τηγανιτές. Η “αγκαλιά”.
Κάποια φαγητά δεν θέλουν συστάσεις. Δεν θέλουν πολλά πολλά, δεν θέλουν καν συνταγή. Είναι πιο πολύ μια αίσθηση, μια ανάμνηση, ένα απαλό ταπ-ταπ στην πλάτη. Αυτά και πολλά άλλα, είναι η ταπεινή ομελέτα με πατάτες τηγανιτές. Μαζί. Σα πιτούλα. Σαν αγκαλιά. Τίποτα το φαντασμαγορικό, κανένα ιδιαίτερο υλικό, κανένα ξεχωριστό μπαχαρικό: αυγά, πατάτες, ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι
Της Ουαλίας τα νόστιμα πιτάκια με το πράσο και την πατάτα.
in english soon Δεν ξέρω, αλλά να, αυτή η κουζίνα της Ουαλίας έχει κάτι το "ζεστό". Κάτι το "χουχουλιάρικο". Κι είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσω και πάλι, μετά από ένα καλό διάστημα απόστασης από το προσωπικό μου κρησφύγετο εδώ, τις περιπέτειες τις μαγειρικές και των αισθήσεων. Που τόσο μου έχουν λείψει. Αφορμή