Κάποια φαγητά δεν θέλουν συστάσεις. Δεν θέλουν πολλά πολλά, δεν θέλουν καν συνταγή. Είναι πιο πολύ μια αίσθηση, μια ανάμνηση, ένα απαλό ταπ-ταπ στην πλάτη. Αυτά και πολλά άλλα, είναι η ταπεινή ομελέτα με πατάτες τηγανιτές. Μαζί. Σα πιτούλα. Σαν αγκαλιά. Τίποτα το φαντασμαγορικό, κανένα ιδιαίτερο υλικό, κανένα ξεχωριστό μπαχαρικό: αυγά, πατάτες, ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι

in english Τελικά σε αυτό το κοινό μαγείρεμα, για μένα δεν είναι μόνο η χαρά και η ικανοποίηση του να μαγειρεύω μαζί με κάποιον άλλον, το να στήνουμε το πιάτο και να το φωτογραφίζουμε. Κυρίως είναι του να το τρώμε μαζί μετά, αυτή η Κοινωνία. Η οποία βεβαίως καταστρέφεται εντελώς όταν, ο μισός

in english Ψάχνοντας να βρω την έννοια της λέξης μπουλέρι, δε βρήκα τίποτα μαγειρικό εκτός από ονόματα. Θα μείνω στην ουσία. Κι ουσία είναι μία. Εκτός του ότι δεν υπάρχει αθανασία, αυτό το φαγητό είναι χορταστικό, πεντανόστιμο, απλό και τόσο απαλυντικό για την ψυχούλα που νομίζω θα ενταχθεί στη μαγειρική μου ρουτίνα. Έτσι. Εμπλουτισμένο. Με