…ή αλλιώς πρασόσουπα! Οι μη λάτρεις του πράσου, με αυτή την πολύ αναζωογονητική σούπα, θα αλλάξουν γνώμη. Ακόμη και όσοι δεν τρώνε σούπες γενικώς μπορεί να αναθεωρήσουν, όπως έκανε και ο Κ., με αποτέλεσμα αυτή να είναι η μοναδική σούπα που όχι μόνο τρώει, αλλά που αναζητά κιόλας τις κρύες νύχτες

Η αλήθεια είναι ότι η κολοκύθα είναι ένα υλικό που δεν πολύ-συνηθίζεται στο ελληνικό τραπέζι, πλην κάποιων περιοχών που την έχουν εντάξει στο εδεσματολόγιό τους. Και για να είμαι πιο ακριβής, η κολοκύθα είναι εντελώς άγνωστο υλικό για την κουζίνα της οικογένειάς μου. Σήμερα λοιπόν, αποφασίζω και μαγειρεύω με κολοκύθα. Και ξέρετε κάτι; Καλά

 Έφτιαξα που λέτε, το φιλέτο στρουθοκάμηλου που προμηθεύτηκα από την έκθεση σερραϊκών προϊόντων, όπως σας έλεγα τις προάλλες…  Και ιδού το αποτέλεσμα!  Βουτυράτο, σαν μοσχάρι αλλά πιο μαλακό, με πυκνή σάρκα που λιώνει στο στόμα. Και οι πατάτες μαλακές και με πλούσια γεύση σαν κάστανα. Αργοψημένο στην πήλινη γάστρα που επίσης πήρα από