Γράμμα στο κουνουπίδι που έγινε χούμους.
Αγαπητό κουνουπίδι, ή σε αγαπούν ή σε μισούν. Από την πρώτη στιγμή. Υπάρχουν και κάποιοι που δίνουν χρόνο στη σχέση σας και από αντιπάθεια και μίσος, σιγά σιγά, χρόνο με το χρόνο, μυρωδιά με τη μυρωδιά, η μια μπουκιά ακολουθεί την άλλη, μέχρι που "βρε, δεν είσαι τελικά και τόσο άσχημο, κάτσε
Κολοκυθοσοκολατένιες μπάρες με μπαχαρικά.
Είναι και κάτι υλικά βρε παιδί μου, όπως η κολοκύθα, που εκτός από κανά δυό στάνταρντ συνταγές, δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε. Παλιότερα, την βλέπαμε σαν εξωτικό "φρούτο", δεν την πολυαγγίζαμε -κολοκύθα: αυτή η άγνωστη-, άντε καμιά πιτούλα ή σούπα. Όπως όλα, η κατάσταση άλλαξε. Μπαίνει φθινόπωρο και μαζί με
Η ζωή, το σύμπαν και τα πάντα με μια κρύα ντοματόσουπα. Gazpacho Andaluz.
Κακά τα ψέμματα. Έχει ακόμα ζέστη. Κι ας μπήκε ο Σεπτέμβριος. Κι ας ρίχνει κάτι μπόρες. Η ζέστη αυτή με καταβάλλει. Είναι θαύμα πως γράφω αυτές τις γραμμές. Είναι θαύμα πως βρίσκω την ενέργεια να κάνω βασικές λειτουργίες του οργανισμού, πόσω μάλλον, να δουλεύω σε μια απαιτητική δουλειά με ζέστη -βλέπε