Υπάρχουν κι αυτά τα φαγητά που γλυκαίνουν την ψυχή. Την ημερεύουν. Τη γαληνεύουν. Μπουκιά και συγχώριο. Πόσο ταιριαστό. Τρώς και απολαμβάνει το στομάχι κι οι γευστικοί σου κάλυκες και ηρεμεί το μυαλό. Βάλσαμο. Τελικά, νομίζω, ότι το να τρως ένα φαγητό σα τα γιουβαρλάκια μπορεί να είναι κι ένα είδος διαλογισμού.

in english Αγγινάρα πλουμιστή, με το πράσινο το χρώμα, δώσε γεύση στη ζωή και γέμισε το στόμα. Και μετά από αυτό το δίστιχο, τι άλλο να γράψω η δύστυχη; Τούτο μόνο: ότι αυτές οι αγγινάρες είναι ένα "ποίημα". Ακολουθεί συνταγή. Η συνταγή καρφιτσωμένη στο scrapbook μου, από περιοδικό κιτρινισμένο που δεν κυκλοφορεί πια και που όταν