Μανιτάρια στον φούρνο λοιπόν με μουστάρδα -και ό,τι άλλο είχα: βρήκα καρότα, πατάτες, σκόρδο, κρεμμύδι, μια πιπεριά, λίγο κρασί, μπαχαρικά και θυμάρι. Μια συνταγή χωρίς συνταγή. Ένα ξινούτσικο φαγητό. Το έχει το κρασί και το λεμόνι του -πέρα από τη μουστάρδα. Έριξα στο ταψί ό,τι είχα εύκαιρο. Ό,τι νόμιζα ότι θα

Προσπαθώντας λοιπόν να αποτοξινωθώ από την κρεατοφαγία των ημερών και να βάλω και λίγο φυτική ίνα στο… είναι μου, πήρα από τη λαϊκή τέσσερις ωραιότατες, φρεσκότατες, μικρές σελινόριζες -μαζί με το φυτό από πάνω ολόκληρο!-, άνοιξα και το λαχανοσύρταρο του ψυγείου να δω τι θα βγεί από μέσα και ιδού

Η αλήθεια είναι πως δεν τρελαίνομαι για μανιτάρια. Για την ακρίβεια μου φαίνονται παντελώς αδιάφορα, πλην κάποιων λίγων εξαιρέσεων όπου τα τρώω ψητά στα κάρβουνα ή τηγανιτά με σκόρδο και κρασί αλλά και πάλι δεν τα αποζητώ. Εδώ βέβαια, αξίζει να αναφέρω και το μοναδικό μανιτάρι-γλυκό του κουταλιού που είχα την