WonderFoodPeople: η στήλη όπου φιλοξενώ ανθρώπους από το χώρο του food styling, food photography και food blogging. Ανθρώπους, των οποίων τη δουλειά θαυμάζω και που οι δημιουργίες τους και η αισθητική τους αποτελεί έμπνευση για μένα.

I am also getting tired of seeing things only top down – we don’t usually look at food that way (from directly above the table!) so in certain situations I think we need to bring back the ¾ angle to keep things real.

Γνώρισε την Emiko Davies.

1. Λίγα λόγια για σένα
Introduce yourself

Είμαι συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής και φαγητού. Είμαι από την Αυστραλία αλλά έχω ζήσει στην Κίνα και στις ΗΠΑ και τα τελευταία 17 χρόνια περίπου θεωρώ σπίτι μου την Τοσκάνη, όπου ζω με τα παιδιά και τον σύζυγό μου.

I’m a cookbook author and food writer. I’m originally from Australia but I have lived in China and the US and for the past 17 years or so I have called Tuscany home, where I live with my children and my husband.

2. Που σε βρίσκουμε online

Where do we find you online

social media account(s): @emikodavies

blog: emikodavies.com

3. Πότε και πως ξεκίνησες το food styling/food photography

When and how did you start as a food stylist/food photographer? How did you learn?

Ξεκίνησα να μαθαίνω φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο. Πήγα σε μια σχολή τεχνών και σπούδασα χαρακτική αλλά πρώτα “έπαιζα” με τη φωτογραφία εκείνα τα χρόνια. Όταν μετακόμισα στη Φλωρεντία στην πραγματικότητα ερωτεύτηκα τη φωτογραφία και ειδικότερα την ασπρόμαυρη φωτογραφία και τον σκοτεινό θάλαμο αλλά ήταν τόσο μακριά από την φωτογραφία φαγητού!

Όταν ξεκίνησα το food blog μου το 2010, ήξερα ότι έπρεπε να παρατήσω την μηχανή με φιλμ και να αγοράσω μια ψηφιακή. Και τότε υπήρξε ένας μακρύς δρόμος πειραματισμού -βασικά είμαι αυτοδίδακτη.

I started learning photography in university – I went to art school and studied printmaking but first played around with photography in those early years. It was when I moved to Florence that I really fell in love with photography, specifically black and white darkroom photography so it was an entire world away from food photography! When I started my blog in 2010, I knew I’d need to put down my film rolleiflex and buy a digital camera and then there was a long road of experimentation – I’m basically self taught.

4. Ποιός είναι ο βασικός φωτογραφικός εξοπλισμός σου;

What is your basic photo equipment?

Έχω μια μεταχειρισμένη Canon EOS 5D Mark II και έναν φακό 50mm. Έχω ένα ταξιδιωτικό τρίποδο που χρησιμοποιώ όταν πραγματικά χρειάζομαι κάποια βοήθεια αλλά μου αρέσει να μετακινούμαι ελεύθερα και χρησιμοποιώ φυσικό φως όσο περισσότερο μπορώ.

I have a second hand Canon EOS 5D Mark II and a 50mm lens. I have a travel tripod that I use when I really need some help but I like to move around when I can use natural light as much as I can.

5. Τα πέντε “μαγικά” εργαλεία που χρησιμοποιείς ως food stylist.

What are your five “magic” tools as a food stylist?

Δεν θα έλεγα ότι έχω πολλά εργαλεία, κρατάω τα πράγματα πολύ απλά, ειδικά επειδή συνήθως δουλεύω με την οικογένειά μου τριγύρω οπότε πρέπει να είμαι γρήγορη (και τις ημέρες που δεν είμαι αρκετά γρήγορη, καταλήγω να έχω κι εκείνους στις φωτογραφίες αλλά μερικές φορές αυτό το ανθρώπινο στοιχείο είναι όμορφο -ένα μικρό χεράκι ή κάποιος στη φωτογραφία που τη ζωντανεύει- οπότε αυτό μπορεί να θεωρεί και εργαλείο μου!).

Αλλά μερικά άλλα πράγματα που μου αρέσουν:

Το φυσικό φως.

Ένα υπόλευκο vintage γαλλικό λινό τραπεζομάντηλο, όταν έχω να κρύψω το τραπέζι μου και να έχω κάτι κλασικό ως background.

Έναν μικρό ανακλαστήρα που με βοηθάει τα σκοτεινά χειμωνιάτικα πρωινά.

I wouldn’t say I have too many tools, I keep things very simple, especially as I am usually working around my family and so I have to be quick, (and on days when I’m not quick enough, I end up with them in the photos too but sometimes that little human element is quite nice, a little hand or someone in the image to bring it alive – so that might be one tool actually)!

But some other things I love:

natural light.

An off white vintage French linen tablecloth when I just need to hide my table top and have something classic in the background.

A small reflector to help out on dark winter mornings.

6. Φυσικό ή τεχνητό φως και γιατί; Αν φωτογραφίζεις με τεχνητό φωτισμό ποιος είναι ο βασικός εξοπλισμός σου;

Do you shoot with daylight or artificial light? Why? If you shoot with artificial light what is your basic gear/light set up?

Δεν έχω μάθει πως να φωτογραφίζω με τεχνητό φως ακόμα αλλά έχω δει από πρώτο χέρι, σε κάποια από τα βιβλία μου, πόσο όμορφο μπορεί να είναι και πως μπορεί να δείχνει “φυσικό”.

Ωστόσο, χρησιμοποιώ μόνο φυσικό φωτισμό και μου αρέσει που μπορώ να βασίζομαι σε αυτό καθώς δεν χρειάζεται να χαλάω πολύ χρόνο και στην επεξεργασία.

I haven’t learned how to shoot with artificial light yet but I’ve seen first hand on some of my cookbook shoots how beautiful it can be and how very ‘natural’ it can really look. I however stick to natural light and I enjoy being able to rely on that for also photographs that I don’t need to spend too much time editing.

7. Πού φωτογραφίζεις; Σπίτι-στούντιο-σε πελάτες;

Where do you shoot? At home-studio-clients space?

Στο σπίτι συνήθως ή σε κάποια τοποθεσία έξω όταν έχω να κάνω φωτογραφία δρόμου ή τοπίων για τα βιβλία μου.

At home usually or on location when it is street or landscape photography for my books.

8. Ποιό είναι το στυλ σου; Πως θα το περιέγραφες;

What is your style? How would you describe it?

Θα έλεγα ότι είναι πολύ απλό, μίνιμαλ, αλλά και ίσως αληθινό. Δεν ξοδεύω πολύ χρόνο στο styling, είναι πάνω κάτω ο τρόπος που τρώω κανονικά!

I would say it’s very simple, minimal, but perhaps also real. I don’t spend a huge amount of time styling, it’s more or less how I eat normally!

9. Τι σε εμπνέει;

Inspiration source(s)

Όποτε βλέπω φωτογραφίες της Aran Goyoga εκστασιάζομαι.

Μου αρέσει επίσης η απλότητα των φωτογραφιών των  Hetty McKinnon’s και Adam Liaw’s στο ίνσταγκραμ, πραγματικές, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς πολύ σκέψη.

Whenever I see a photograph by Aran Goyoaga I swoon. I also love the simplicity of Hetty McKinnon’s and Adam Liaw’s food photographs on instagram, just real, effortless and no over thinking.

10. Αγαπημένο σου θέμα.

Favorite subject. And why.

Μου αρέσει να φωτογραφίζω την Ιταλία, απλές σκηνές, την καθημερινή ζωή στο δρόμο, τους ανθρώπους και την αγορά ιδιαίτερα που είναι τεράστια έμπνευση για μένα -τα χρώματα, τα σχήματα, τόσα πολλά πράγματα να δεις και να μιλήσεις γι’ αυτά.

I love photographing Italy, just regular scenes, daily street life, people and the market in particular is a huge inspiration for me – colours, shapes, so many things to look at and talk about.

11. Θέμα που σε δυσκολεύει ή δε σου αρέσει. Γιατί.

Subject that gives you a hard time or you don’t like. And why.

Μερικά φαγητά είναι πολύ δύσκολα να τα φωτογραφίσεις. Ίσως φαγητά που δεν μπορείς να πεις τι έχουν μέσα και είναι κυρίως μονόχρωμα. Είναι πιο δύσκολο να πεις μια ιστορία όταν κοιτάζεις ένα πιάτο με μια καφέ μάζα!

Some foods are really hard to photograph, perhaps things where you can’t tell what is in it and are monochrome mostly. It’s harder to tell a story when you’re looking at a plate of brown blobs!

12. “Κάψιμο” (όχι φαγητού): σου έχει συμβεί; Αν ναι, πως το αντιμετωπίζεις;

Burn out: has it ever occurred to you? If so, how do you deal with it?

Ναι μου έχει συμβεί, συνήθως όταν γράφω. Βγαίνω έξω, πάω μια βόλτα, πάω για φαγητό με φίλες μου, διαβάζω βιβλία.

Αυτά φαίνεται να κάνουν κάτι αλλά συχνά αυτό που χρειάζεται είναι ένα διάλειμμα από το να πιέζεις τον εαυτό σου.

Yes, usually with writing or just creative blocks. I go out, get out of the house, go for a walk, go for lunch with girlfriends, read books. These seem to help budge something but often you just need a rest from pushing yourself.

13. Πώς επιλέγεις τα props σου ανά project; Έχεις προσωπική, δική σου συλλογή; Αγοράζεις/δανείζεσαι/ενοικιάζεις/χορηγούμενα;

How do you choose props per project? Do you have a personal collection? Do you buy/borrow/rent/sponsored?

Ακολουθώ την προσέγγιση της Marie Kondo για να συλλέγω ο,τιδήποτε: θα μου φέρει χαρά ή είναι χρήσιμο; Αν δεν περάσει αυτό το τεστ, δεν θα έρθει στο σπίτι μαζί μου.

Συχνά παίρνω ένα μόνο αντικείμενο, μοναδικό και είναι σπάνιο να έχω κάποιο σετ. Εάν είχα την επιλογή του δανεισμού θα ήταν χρήσιμο καθώς δεν έχω πολύ χώρο.

I take a Marie Kondo approach to collecting anything: will it spark joy or be useful?! If it doesn’t pass that test, it won’t come home with me. I often bring home an odd thing, a one off, and collect many things like that. It’s rare that I’ll have a set. If I had the choice of renting that would be really useful as I don’t have a lot of space!

14. Πώς θα περιέγραφες τον ιδανικό πελάτη για σένα;

How would you describe the ideal client for you?

Ως τυχαίο. Στην πραγματικότητα δεν ψάχνω για πελάτες αλλά μερικές φορές συμβαίνει κάτι υπέροχο όπου συνδεόμαστε με κάποιο τρόπο και ταιριάζουμε, χωρίς πίεση, πολύ φυσικά, κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ!

Accidental. I’m not really out there looking for clients but sometimes something wonderful happens where we connect somehow and it is a good fit, not forced, very natural, something that I actually really like/love.

15. Αγαπημένα food photography-styling βιβλία/blogs/podcasts/videos

Favorite food photography-styling books/blogs/podcasts/videos

Δυστυχώς, δεν έχω πολύ χρόνο τελευταία για αυτές τις πηγές αλλά μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύει η Deb Kaloper που είναι food stylist στη Μελβούρνη και δούλεψε μαζί μου και για τα τρία βιβλία μου. Είναι μία από τις καλύτερες στο χώρο!

I don’t really have time for these sort of resources lately, sadly, but I love the way Deb Kaloper works, she is a food stylist in Melbourne who worked on three of my cookbooks with me and is one of the best in the business!

16. Food photography/styling tips

Κράτα το φαγητό αληθινό και φυσικό. Πως συνήθως το τρως στο σπίτι, τι θα έβαζες επάνω του ή τι θα έτρωγες μαζί του ή πώς θα το σερβίριζες στους φίλους σου;

Έχω κουραστεί από το styling όπου τα ωμά υλικά είναι σκόρπια γύρω από το τελικό πιάτο με πολλές τεχνηέντως τοποθετημένες πετσέτες και ψίχουλα παντού. Πιστεύω ότι θα έπρεπε το φαγητό να φαίνεται όπως θα το παρουσίαζες κανονικά γιατί δεν ξέρω κάποιον που θα έτρωγε έτσι!

Έχω κουραστεί επίσης από το να βλέπω τα πράγματα μόνο από πάνω. Δεν κοιτάζουμε συνήθως το φαγητό έτσι (κατευθείαν πάνω από το τραπέζι), έτσι σε κάποιες περιπτώσεις πιστεύω ότι θα πρέπει να επαναφέρουμε την 3/4 γωνία για να δείχνουμε τα πράγματα αληθινά.

Keep it real and natural. How do you normally eat it at home, what would you put on it or eat it with or how would you serve it to your friends? I’m getting a bit tired of the food styling where the raw ingredients are scattered around the final dish with loads of artfully placed linens and crumbs everywhere. I think it should look how you would normally present it and I don’t know anyone who actually eats that way! I am also getting tired of seeing things only top down – we don’t usually look at food that way (from directly above the table!) so in certain situations I think we need to bring back the ¾ angle to keep things real.

17. Συμβουλή σε όσους θέλουν να ξεκινήσουν food photography-styling

Advice to those who want to start now with food photography-styling

Δανείσου μερικά βιβλία μαγειρικής -ή ψάξε εικόνες στο google- και φτιάξε ένα moodboard. Μελέτησε προσεχτικά τις εικόνες που σου αρέσουν και δες τι κοινό έχουν ή τι σου αρέσει σε αυτές και προσπάθησε να τις αντιγράψεις ως εξάσκηση. Μετά, όσο θα αποκτάς μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, “παίζε” περισσότερο με αυτές ώσπου να βρεις τη δική σου “φωνή”, τις δικές σου προτιμήσεις και το στυλ σου.

Borrow some cookbooks – or look on google images – and make a moodboard. Carefully study the images you like and see what is it that they have in common or what you like about them and try to replicate them just to practice. Then as you get more confident, play around more with it until you find your own ‘voice’, your own preferences and your look.

18. Όνειρα και σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας

Dreams and plans that you would like to share with us

Νομίζω ότι το επόμενο project είναι να ανοίξουμε ένα δικό μας χώρο! Ένα είδος υβριδικού χώρου μαγειρικής-σεμιναρίων-κάβα κρασιών (για τον σύζυγό μου) που θέλουμε να ονομάσουμε Enoteca Marilu από τα ονόματα των παιδιών μας Mariu και Luna.

I think our next project will be to open a space of our own! Some kind of hybrid cooking/workshop space/ wine shop (for my husband) that we want to call Enoteca Marilu after our children Mariu and Luna.

19. Δικό σου (πες ο,τιδήποτε θες)

Say anything you want

Thank you!

*Όλες οι φωτογραφίες του post αυτού είναι πνευματική ιδιοκτησία της Emiko Davies.

The photographs of this post are Emiko Davies’ copyrights.