Εις μνήμην των εορταστικών μπουφέδων. Μέρος ΙΙ. Και ένας τυχερός.
in english Αν κι οι μέρες οι γιορτινές πέρασαν, εγώ έχω ακόμη το δέντρο να στέκεται περήφανο στη γνωστή γωνία με τα λαμπάκια ν' αναβοσβήνουν. Όχι, όχι, δεν είναι ότι θέλω να παρατείνω το εορταστικόν κλίμα. Απλά βαριέμαι να ασχοληθώ. Αλλά μάλλον λίγα είναι ακόμα τα "ψωμιά" του. Σύντομα θα έρθει η
Vegan κέικ κολοκύθας με μπαχαρικά και μαριναρισμένα μανιτάρια για Καλή χρονιά! Μέρος Ι… και ένα δώρο!
in english Εσείς, τι τύπος είστε; Τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, τα στολισμένα μαγαζιά κι οι δρόμοι σας αναπτερώνουν το ηθικό και τη διάθεση, αγαπάτε το "Last Christmas" όσες φορές κι αν το ακούσετε κάθε χρονιά, ακόμη μια χρονιά -σαν το "Jesus of Nazaret" κάθε χρόνο το Πάσχα- και δε σας πειράζει καθόλου; Ή μελαγχολείτε,
Το μαγεμένο δάσος με το χρυσό θησαυρό. Ή πως μερικές κρεμμυδοτηγανίτες με κάρι σε κάνουν να παραμιλάς.
in english Η παρακάτω ιστορία ουδεμία σχέση έχει με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικούς χαρακτήρες και τοποθεσίες είναι τυχαία. Μια φορά κι έναν καιρό, σε καιρούς ταραγμένους και σκοτεινούς, τρεις γυναίκες και τρεις άντρες ξεκίνησαν για το κοντινότερο βουνό. Σύννεφα στον ουρανό, κάλυπταν τις λιγοστές ακτίνες ήλιου που πάσχιζαν να