Αυτοί οι αμερικάνοι…
Σε όλα τους “μεγάλοι”: μεγάλα αμάξια, μεγάλα κτήρια, μεγάλα μεγέθη στα ρούχα, μεγάλες δουλειές, μεγάλα όνειρα, μεγάλες μερίδες, μεγάλα μπισκότα!
Όχι ότι το μέγεθος μετράει πάντα, αλλά να, αυτά τα μπισκότα με άγγιξαν ιδιαίτερα όχι μόνο γι’ αυτό το λόγο αλλά είχαν κι αυτή την υπέροχη για μένα εξωτερική επικάλυψη κανέλλας-ζάχαρης, το άρωμα βανίλιας, ε, και όσο να ‘ναι, “λύγισα”…
“Λύγισαν” κι όσοι τα δοκίμασαν.
Και χάρηκα που η ντάνα με τα μεγάλα μπισκότα σύντομα έγινε παρελθόν.
Εις το επανιδείν.
