Υπάρχουν κι αυτά τα φαγητά που γλυκαίνουν την ψυχή. Την ημερεύουν. Τη γαληνεύουν. Μπουκιά και συγχώριο. Πόσο ταιριαστό. Τρώς και απολαμβάνει το στομάχι κι οι γευστικοί σου κάλυκες και ηρεμεί το μυαλό. Βάλσαμο. Τελικά, νομίζω, ότι το να τρως ένα φαγητό σα τα γιουβαρλάκια μπορεί να είναι κι ένα είδος διαλογισμού.

in english Πολύ μου αρέσει που η καλαματιανή μαμά της φίλης μου Κ. τα μπιφτέκια τα λέει χαϊδευτικά "μπιφτεκούλες". Είναι τρυφερό, γλυκό, σα να θέλει να τις χαϊδέψει και να τις φέρει απαλά στο στόμα της να μη τις πονέσει. Σα να να είναι ζωντανές και δε θέλει να τις πληγώσει, μικρές και

in english Ε, λοιπόν είναι ωραίο να σε περιποιούνται. Να σου μαγειρεύουν και μετά να απολαμβάνεις. Άντε, να τραβήξω και καμιά φωτογραφία ενδιάμεσα. Μέχρι εκεί. Γιατί μπορεί κάποιοι άντρες να μη μαγειρεύουν συχνά, αλλά όταν το κάνουν να το κάνουν πραγματικά πάρα πολύ καλά! Έτσι κι ο Κ. Έφτιαξε το αγαπημένο του. Που έγινε και δικό μου. Τσίλι