Εις μνήμην των εορταστικών μπουφέδων. Μέρος ΙΙ. Και ένας τυχερός.

in english

ladenia

Αν κι οι μέρες οι γιορτινές πέρασαν, εγώ έχω ακόμη το δέντρο να στέκεται περήφανο στη γνωστή γωνία με τα λαμπάκια ν’ αναβοσβήνουν.

Όχι, όχι, δεν είναι ότι θέλω να παρατείνω το εορταστικόν κλίμα. Απλά βαριέμαι να ασχοληθώ. Αλλά μάλλον λίγα είναι ακόμα τα “ψωμιά” του. Σύντομα θα έρθει η ώρα του να καταχωνιαστεί στα άδυτα του παταριού μαζί με όλα τα λαμπάκια, στολίδια και παρεμφερή λαμπερά και μη χριστουγεννιάτικα αντικείμενα που ανυπομονούν κάθε χρόνο να κάνουν εντύπωση, έστω για λίγες μέρες. Εγώ απλά, τους δίνω παραπάνω χρόνο κι ευκαιρίες ν’ αναδειχτούν, “ξεχνώντας” τα λίγο ακόμα.

Αυτό πάντως που δεν ξεχνώ, είναι οι γεύσεις των νοστιμιών των μπουφέδων.

Των μπουφέδων που στήνονταν και ξεστήνονταν πριν λίγες εβδομάδες. Και που τώρα μνημονεύω.

tsips parmesan2

tsips araviki pitta_sauce giaourti

Εις μνήμην λοιπόν!

Να ζήσουμε να ενθυμούμαστε:

Τσιπς παρμεζάνας

Τσιπς αραβικής πίτας με μπαχαρικά και sauce γιαουρτιού

Λαδένια -υπέροχη, απλή, νόστιμη πίτσα

Y.Γ.: το random org ανέδειξε την τυχερή που θα πάει με ακόμη ένα άτομο στο Cake Κολωνακίου να απολαύσει καφέ με υπέροχο γλυκό! Και το όνομα αυτής είναι η Helen Xenikaki (@taxidiwtis)!

Συγχαρητήρια! Στείλε μου στο [email protected] ένα μήνυμα για να λάβεις το σχετικό κουπόνι!

tsips parmesan

Τσιπς παρμεζάνας

Τσιπς αραβικής πίτας με μπαχαρικά και sauce γιαουρτιού

Από τον Γαστρονόμο, τχ. 80 (Δεκ. 2012), της Νένας Ισμυρνόγλου.

Για 10-12 τσιπς παρμεζάνας

Υλικά:

  • 150 γρ. παρμεζάνα λεπτοτριμμένη

Εκτέλεση:

  1. Προθερμαίνεις τον φούρνο στους 200 πάνω-κάτω. Στρώνεις μια λαμαρίνα με λαδόκολλα.
  2. Παίρνεις μια γεμάτη κουταλιά της σουπας παρμεζάνα και την αδειάζεις στη λαδόκολλα, πιέζοντας λίγο με τη ράχη του κουταλιού να γίνει ένας μικρός δίσκος. Αφήνεις ένα μικρό διάστημα μεταξύ των κουταλιών γιατί θ’ απλώσει το τυρί στο ψήσιμο.
  3. Ψήνεις για 8-10′ ώσπου να πάρουν ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα. Βγάζεις απ’ το φούρνο, ξεκολλάς προσεκτικά και αφήνεις να κρυώσει. Είναι υπέροχο.

Για 24 τσιπς αραβικής πίτας με μπαχαρικά. Και sauce γιαουρτιού.

Είναι πεντανόστιμα και τραγανά και μπορείς να αυτοσχεδιάσεις με ό,τι μπαχαρικό σου αρέσει. Εγώ πειραματίστηκα με διάφορους συνδυασμούς. Αν περισσέψουν, διατηρούνται τραγανά κλεισμένα καλά σε σακούλα τροφίμων για 1-2 εβδομάδες τουλάχιστον.

Υλικά:

  • 3 μεγάλες αραβικές πίτες
  • τριμμένα μπαχαρικά (πάπρικα γλυκιά, καυτερή, καπνιστή, κουρκουμά, κάρρυ, κόλιανδρο)
  • ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

  1. Προθερμαίνεις το φούρνο στους 140 πάνω-κάτω. Στρώνεις μια λαμαρίνα με λαδόκολλα.
  2. Αλείφεις την κάθε μία πίτα με λίγο ελαιόλαδο και πασπαλίζεις με ο,τι μπαχαρικό σου αρέσει αλλά και συνδυασμούς. Εγώ στις μισές πίτες έριξα καπνιστή πάπρικα και κουρκουμά και στις υπόλοιπες κάρρυ και κόλιανδρο μαζί.
  3. Κόβεις τις πίτες είτε σαν πίτσα σε 8 τριγωνικά κομματάκια είτε σε λωρίδες που μετά θα τις κόψεις στη μέση για να μην είναι πολύ μακριές. Βάλε τα κομμάτια στη λαδόκολλα, ανακάτεψε καλά να αναμειχθούν λάδια και αρώματα και να ξεκολλήσουν οι πίτες μεταξύ τους. Να μην καλύπτει η μία την άλλη, να είναι δίπλα δίπλα τα κομμάτια.
  4. Ψήσε για περίπου 15′, γύρισε τα κομμάτια μετά κι απ’ την άλλη πλευρά και συνέχισε το ψήσιμο για άλλα 10′ μέχρι να σκληρύνουν. Βγάλε απ’ το φούρνο κι άσε να κρυώσουν. Βούτα στη sauce γιαουρτιού ή φάτα σκέτα.

Sauce γιαουρτιού

Για ένα μεγάλο μπολ: ανακάτεψε 350 γρ. γιαούρτι (εμένα μ’ αρέσει το στραγγιστό, πλήρες), με 3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο, 2 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού, 1/2 κουτ. σούπας μέλι, 1 κουτ. γλ. ρίγανη, αλάτι και πιπέρι. Δοκίμασε κι αν σου φαίνεται πολύ γλυκό πρόσθεσε λίγο λεμόνι και τ’ αντίθετο. Σκέπασέ το και βάλτο στο ψυγείο για καμιά ώρα πριν σερβίρεις.

Λαδένια -η νόστιμη πίτσα τη Κιμώλου χωρίς τυρί

Πεντανόστιμη, χωρίς τυρί -αν και νομίζεις ότι έχει όταν την τρως!

Η συνταγή για το ζυμάρι είναι η ίδια που κάνω για οποιαδήποτε πίτσα.

Υλικά για μια λαμαρίνα -την στάνταρντ του φούρνου:

Για το ζυμάρι:

  • 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 4 κουταλάκια της σούπας ξερή μαγιά σε σκόνη (2 φακελάκια)
  • 1 κουτ. γλ. ζάχαρη
  • 2 κουτ. γλ. αλάτι
  • 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
  • 1 και 1/4 φλ. χλιαρό νερό (τόσο χλιαρό, όσο να μπορείς να βάλεις το δάχτυλό σου μέσα και να μείνει χωρίς να καίγεσαι. Αν το νερό είναι καυτό, θα καταστραφεί η μαγιά και δε θα φουσκώσει το ζυμάρι). Ίσως να χρειαστεί να ρίξεις λίγο ακόμα.

Για το “αποπάνω”:

  • 3-5 ντομάτες κομμένες όπως στη χωριάτικη, αλλά σε μικρότερη version. Δεν έχει και τόσο σημασία άλλωστε.
  • 2 κρεμμύδια ξερά κομμένα σε φέτες ή σε ποιο μικρά κομμάτια
  • ρίγανη (όσο σου αρέσει -προσοχή, η πάρα πολύ πικρίζει!)
  • ελαιόλαδο (8-10 κουτ. σούπας)
  • αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

  1. Φτιάχνεις το υπέροχο ζυμάρι: στον κάδο του μίξερ με το χτυπητήρι το στριφογυριστό, αυτό, για τα ζυμάρια (!), ρίχνεις όλα τα υλικά του ζυμαριού με τελευταίο το νερό, το οποίο, καθώς βάζεις το μίξερ να χτυπήσει στη χαμηλή ταχύτητα, ρίχνεις λίγο λίγο. Αν δεις ότι το μείγμα έχει ενωθεί σε ένα ενιαίο ζυμάρι, μη το ρίξεις όλο. Αν δεις ότι, αφού το έχεις ρίξει όλο, το ζυμάρι δεν έχει γίνει ένα σώμα μια ψυχή, συμπλήρωσε λίγο ακόμη. Χτύπα το ζυμάρι για ~10′.
  2. Στον πάγκο σου πασπάλισε λίγο αλεύρι, αλεύρωσε και τα χέρια σου και βγάλε το ζυμάρι από τον κάδο του μίξερ. Ζύμωσε με τις γροθιές σου ελαφρώς κι αν το ζυμάρι κολλάει, πασπάλισε με λίγο αλεύρι και ζύμωσε να πάει παντού. Αν συνεχίζει να κολλάει συμπλήρωνε με αλεύρι ζυμώνοντας ώσπου να έχεις ένα ωραίο, μαλακό, χλιαρό, που δεν κολλάει ζυμάρι.
  3. Πασπάλισε τον κάδο του μίξερ -μη λερώνεις τσάμπα άλλα μπωλ- με λίγο αλεύρι και βάλε μέσα το ζυμάρι. Σκέπασέ το με μια καθαρή πετσέτα και βάλτο σε μέρος χωρίς ρεύματα να διπλασιαστεί σε όγκο, περίπου καμιά ώρα. Εγώ, για συντομία, το βάζω σε χλιαρό φούρνο: όσο το ζυμάρι χτυπιέται στο μίξερ, προθερμαίνω τον φούρνο πάνω κάτω στους 50. Σβήνω τον φούρνο όταν τελειώσει το μίξερ και βάζω το σκεπασμένο ζυμάρι εκεί μέσα μέχρι να φουσκώσει.
  4. Όσο το ζυμαρι φουσκώνει, ψιλόκοψε ντομάτες και κρεμμύδια. Ρίξε τις ντομάτες σε ένα μπωλ και ανακάτεψε με τα υπόλοιπα υλικά -εκτός απ’ τα κρεμμύδια- και ανακάτεψε.
  5. Όταν το ζυμάρι φουσκώσει, το βάζουμε πάλι στον πασπαλισμένο με αλεύρι πάγκο μας, και το φέρνουμε μια-δυο γύρες, έτσι, για να στρώσει! Προθερμαίνω τον φούρνο στους 200-220 πάνω-κάτω.
  6. Λαδώνουμε καλά τη λαμαρίνα και στο κέντρο του βάζουμε το ζυμάρι. Αρχίζουμε ν’ απλώνουμε πιέζοντας με τις παλάμες μας από το κέντρο της λαμαρίνας προς τις άκρες, ώσπου να καλυφθεί ολόκληρη και ομοιόμορφα. Αν σε κάποια σημεία ανοίγουν τρύπες, τις κολλάμε με το γύρω ζυμάρι. Πιέζουμε γύρω γύρω αρκετά για να ανέβει ελαφρώς το ζυμάρι στα τοιχώματα της λαμαρίνας και να γίνουν αφράτες, ψωμένιες άκρες.
  7. Μοιράζουμε ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια τις ντομάτες με τα ζουμιά τους και μετά τα κρεμμύδια παντού.
  8. Ψήνουμε για 30-45′ στη μεσαία σχάρα ή ώσπου να έχει πάρει ωραίο χρυσό χρώμα το ζυμάρι γυρώ γύρω αλλά και να έχει ψηθεί και από κάτω. Στα 30 λεπτά, με ένα μαχαιράκι σήκωσε τη μια άκρη και τσέκαρε αν έχει ψηθεί από κάτω. Αν όχι, κατέβασε τη λαμαρίνα μια θέση παρακάτω κι άσε λίγα λεπτά ακόμη τσεκάρωντας συχνά. Όταν έχει ψηθεί κι από κάτω, βγάλε από φούρνο, κόψε σε κομμάτια κι απόλαυσε!

Υοu might also like:

Καλή Χρονιά με ένα μπουφεδάκι για φίλους και brigadeiros!

Καλή Χρονιά με ένα μπουφεδάκι για φίλους και brigadeiros!

Δύο κριτσίνια για ένα tea party (!): ένα με τυρί και ένα με αλάτι

Δύο κριτσίνια για ένα tea party (!): ένα με τυρί και ένα με αλάτι

Comments:

  • reply

    Τι να πρωτοδιαλέξω δεν ξέρω θα τα πάρω όλα!!
    Πολλά φιλιά

    January 18, 2013
  • reply

    Μια χαρά τα περάσατε κυρία μου!
    Με πολύ και ωραίο φαγητό, έτσι όπως επιβάλλεται!
    Και του χρόνου να είστε καλά λοιπόν! Και καλή δύναμη για το ξεστόλισμα!
    Φιλιά!

    January 18, 2013
    • reply

      @Ερμιόνη, ευχαριστώ πολύ! Ήταν όντως όμορφα! Να είμαστε καλά για να έχουμε πάντα τέτοια! Καλή Χρονιά και σένα!

      January 18, 2013
  • reply

    Χα! εμείς είχαμε την τύχη να είμαστε γύρω από τους γιορτινούς μπουφέδες και δεν χρειάστηκε να διαλέξουμε, δοκιμάσαμε από όλα και ήταν όλα υπέροχα! Και του χρόνου! -ε, τρόπος του λέγειν δηλαδή, δεν στήνουμε κανένα παρτάκι, έτσι για την …αλλαγή του μήνα… 😉

    January 18, 2013
    • reply

      @Μαριέττα, σα δε ντρέπεσαι να πειράζεις τον κόσμο! 😛
      Η αλήθεια είναι ότι αφορμές βρίσκουμε πάντα, κάτι θα γίνει!

      January 18, 2013
  • reply

    Ααααχ πως βαριέμαι στο ξεστόλισμα…
    Υπέροχες οι συνταγές για άλλη μια φορά!
    Καλή εβδομάδα εύχομαι!

    January 20, 2013
    • reply

      @Γιώτα, άστα να πάνε! Eύχομαι μια υπέροχη εβδομάδα και σε σένα! 🙂

      January 21, 2013
  • reply

    Σε νιώθω περί τεμπελιάς και δέντρου, αν και κατάφεραμε και το μαζέψαμε.
    Πολύ ωραία όλα τα φαγάκια, ειμαι από αυτές που κάθονται δίπλα/πλάι τέτοιων μπουφέδων (που τέτοια τύχη συνήθως) και μασουλάω μουλωχτά νον-στοπ…. (αυτα παθαίνει οποιος κοβει το τσιγάρο). Ελπίζω απλά να θυμάσαι και να αναπολείς τους μπουφέδες επειδή ήταν ωραίοι και όχι γιατί στο θυμίζουν άλλα πράματα…(π.χ. τα ενοχλητικά κιλά που φορτώνουμε κάθε φορά)

    January 21, 2013
    • reply

      @tanja,
      είπαμε, δεν έχουμε ενοχές! Το ευχαριστηθήκαμε κι αυτό είναι που έχει σημασία! Και πάμε για τους επόμενους!

      January 22, 2013
      • reply

        Αααα μ’αρεσεις, γιατί εγώ είμαι από τις άλλες (τις ενοχικές και μετά νιωθω τύψεις, και ακυρωνει λιγο την εμπειρια)

        January 22, 2013
        • reply

          @tanja, μη κολλάς, θέλει λίγο εξάσκηση και ελαφριά γραψαρχιδίνη, με το συμπάθειο…

          January 22, 2013
  • reply

    Το δεντρο μας ξεστολιστηκε στις 16 Γεναρη… Και ακομα καθεται στο μπαλκονι γιατι βαριεμαι να το αποθηκευσω. Τουλαχιστον δε φαινεται! Την ημερα της αποθηκευσης, απο τη χαρα μου, θα κανω και τσιπς παρμεζανας! Αμε!

    January 22, 2013
    • reply

      @Σίλια, έχω ιδέα! Ρίξτου ένα νάυλον από πάνω και είσαι έτοιμη και του χρόνου! Και φτιάξε τα τσιπς παρμεζάνας σήμερα!

      January 22, 2013
  • reply

    Μμ, πολύ θα ήθελα τώρα τέτοια τσιπς… με μια παγωμένη μπυρίτσα… αχ. Όπως έχεις κάνει τις αραβικές γίνονται πολύ ωραίες κ οι τορτίγιες! Κ μετά βούτα στο γουακαμόλε! Όλε! (τι λέω Θεέ μου)

    January 27, 2013
    • reply

      @on top of spaghetti, χαχαχα!!! Ωραία ιδέα! 🙂

      January 27, 2013

Leave a comment: